|
In de afgelopen jaren heb ik allerlei cadeautjes meegenomen naar de binnenlanden van Kalimantan en Papua. Die neem ik niet mee om voor Sinterklaas te spelen. Wel om, middels kleine giften aan meestal kinderen, enigszins tegemoet te komen aan de gastvrijheid van de mensen. Daarbij wordt mij in veel gevallen eten, drinken en vaak ook een slaapplaats aangeboden, zonder dat daar een tegenprestatie voor verlangd wordt. Ik vind het heel vervelend en onpersoonlijk, als ik dan slechts geld kan aanbieden.
Voor de volwassenen heb ik o.a. meegenomen: kretek sigaretten, bedrukte aanstekers, goedkope kettinkjes/armbanden, frisbees, rode boerenzakdoeken, antieke kralen, duikbril, luizenshampoo, euro-muntgeld, geneesmiddelen (bijv. tegen huidschimmel, slaaptabletten, pijnstillers, malariapillen), ondergoed, beitels, messen, ondergoed, naalden, kaarsen, speciale koekjes, kleding, etc. Per reis neem ik ook een fles likeur mee, omdat dat smaken zijn die ze niet kennen en het bovendien de feestvreugde verhoogt. Meestal word jij dan vergast op de plaatselijke alcoholische specialiteiten.
Soms is het praktisch om bij te dragen in de maaltijd, door vlees, vis, suiker, thee, koffie of anderszins te kopen. Chocolade is geen beste suggestie, tenzij je het uit je bagage wilt wringen voordat je het aanbiedt of je natuurlijk steeds AC reist…..
En voor kinderen: heel veel en verschillende ballonnen (van die lange ballonnen kun je leuke figuren draaien), ansichtkaarten, knikkers, neptattooplaatjes, (Hollands) snoep (bijv. drop…), goedkopere kralen, armbandjes, schriften, pennen, potloden, bellenblaasflesjes, haarfrutseltjes, etc. In Indonesische speelgoedwinkels kun je voor vaak weinig geld ook leuke cadeautjes kopen. Maar als het uit Holland komt, steel je echt de show.
Het is waar; de Indonesiër heeft het liefst contant geld. Dus liefhebbers kunnen altijd nog voor bank van lening gaan spelen. Blijft voor mij de vraag, of je zo veel vrienden kan maken.
Groet, Bo
|
