maaf voor deze stelling
Die stelling kan ik met de grootste gemoedsrust plaatsen.
Het lijkt wel, in mijn indrukken,dat de mensen kort van geheugen zijn.
Ze vergeten snel, en zijn niet geconcentreerd bezig, een mentaliteit die niet past in normale optie zoals wij westerlingen de samenleving hebben gestructureerd.
De bevolking, die op weg zijn, gaat met hun gewoontes om, gezien hun problemen,waar ze dagelijks mee te maken hebben,ongediplomeerd, elke dag maar weer op weg ergens heen.
Het lijkt er op dat ze niet nadenken waar ze mee bezig zijn, of niet de goede mannieren kennen,wat een normaal beschaving wel kent.
Omgang regelingen zijn op hun mannier misschien geplaats in traditionele gedrag patronen, die lijkt op chaotische personen die met die gewoontes opgegroeid zijn.
Als je bekijkt hoe ze met kinderen omgaan dan zit daar totaal geen disepline in verwerkt, men laat hen lang hun gang maar gaan, rollebollend, en schreeuwend bezig zijn.
Als ze gecorrigeerd moet worden dan is een roep een roep in het heelal, want luisteren doen ze niet, ze gaan gewoon door, en kijken er nog geen eens van op.
En door luiheid, zo lijkt het,van de vrouw man laat hen maar zo door gaan, te veel inergie er instoppen zal men niet doen.
Ik kreeg ouders op visite, de kinderen van 4,en 6 jaar ze zaten overal aan ze paste zich totaal niet aan, ze deden wat ze wilde de man zei er wel wat van, maar de moeder kijkt appatich mee, en zegt niets er van
Waar dat aan licht?, en wat dit normaal gedrag genoemd mag worden is mij een raadsel, het is een gedrag die ook wel bij andere culturen zal voorkomen, maar in Indonesië is het buiten gewoon irritant.
Het wat ze thuis doen, doen ze ook bij een ander, de mannieren die wij hebben aangeleerd worden hier niet toegepast, eigenlijk kan je spreken dat ze geen mannieren hebben.
Ze praten nog al op een schreeuwlijk mannier met elkaar, en dat doet men overal waar ze zijn, in winkel centra's in restaurants, zelfs in een ziekenhuis waar ik dit op het ogenblik bent beland.
Men wil gewoon niet vooruit hier het is of luiheid, of te gemakzuchtigheid,lekker leven zonder verantwoordelijkheid, het is een systeem, van leven, wat hen in ieder geval niet vooruit helpt.
Daarover zal ik een aparte thema (verhaal) van maken, want dat ik door ziekte geveild bent is mijn ervaring met Indonesië groter geworden.
Ik zie veel CCTV 9 Chinese TV zender die over China berita (berichten),ik zie daar dat er grote gebieden met allemaal nieuwe industrie complexen zijn en ze hebben van alles in ontwikkeling.
Dan niet te vergeten Olympische spelen in aan tocht, men zie dat er enorme vooruitgang geboekt is en wordt.
Het intelligentie van een chinees is erg hoog te noemen, nu eindelijk na een slechte communistische periode gaan ze Japan voorbij streven.
Er is er een enorme expansief van ontwikkelingen aan de gang die zijn weerga overtreft.
Ik schat in dat China de eerst wereld land word die Amerika, en Europa voorbij streeft, er is een hoog gehalte van productie.
Driekwart van de behoefte van de wereld kunnen ze aan voldoen,dus er blijft voor de rest van de wereld maar een kwart over aan produktiviteiten, die Amerika en Europa samen moeten delen.
Ze gaan zelfs passagiersvliegtuigen bouwen wel die de markt vraagt, en daar kunnen ze volop aan voldoen,vliegtuigen die een korte aanvlieg, en landing nodig hebben.
Er word zelfs een tweede Airport gebouwd in Beijing om al het vracht, en passagiers te kunnen verwerken, misschien ook voor het verwerken van de Olimpische spelen aan te kunnen.
Wat in Indonesië wel heeft plaats gevonden, die explosie van GSM (handfhone's) ze zijn er volop aanwezig, nou je word er crazy van,ze praten net zo hard in dat ding op straat, en openbare gebouwen,als ze gewend zijn thuis, de markt is nog niet verzadigd hier er zijn van uit importerende landen vele apparaten te koop, een geweldige handel in Indonesië
Voor dit land niet goedkoop maar toch vele Plaza's met toko's zijn er om het gebruik te stimuleren, opwaardeer warungs die op een elektronische wijze die GSM opladen met een geldigheid van een tot twee zelfs drie maanden, ligt aan hoeveel geld je wilt opwaarderen om het te gebruiken, geen kras kaarten meer aanwezig.
Ook het openbaar vervoer een busway van glodok tot Blok M is een snelle verbinding.
Men wil een monorail daarvoor hebben ze al betonnen pilasters gebouwd maar er stond vorige week dat het niet door gaat wegen gebrek aan geld.
Mijn tweede stelling is dat Indonesië door zijn ligging al jaren eerder dit had kunnen verwezenlijken wat nu China doet
Ze hebben dit voor hun neus voorbij laten gaan, en dat komt door de mannier waarop de Indonesische mentaliteit hier zijn leven (hidup) zijn gang heeft kunnen gaan.
Wanneer de Hollanders hier waren gebleven dan hadden wij al jaren eerder die aanpak gedaan wat nu de Chinezen doen, en van dit land een economische groeiende land van gemaakt.
In ieder geval weet ik zeker er zou geen ene kampong meer bestaan hebben, en men zou er een goede infrastructuur er van gemaakt hebben, gezien die ligging van Indonesië
Maar de geschiedenis kan je niet weg poetsen ze zijn nu druk bezig met hun dagelijkse beslommeringen, een soort overleving tactiek, je dagelijkse kopje rijst te verdienen.
.
